Ποίημα εν αναμονή του ρεπορτάζ

Ένα ποίημα και μια πρόταση εν αναμονή του ρεπορτάζ 

     

Στιγμιότυπα καθαρού Αθλητισμού

Καθώς λειτουργώ με "χρονοκαθυστέρηση", το ρεπορτάζ από το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Παλαιμάχων για το 2015, που ολοκληρώθηκε χθες Κυριακή 14 Ιουνίου 2015, θα αναρτηθεί τμηματικά. Εξάλλου, περιμένω να δημοσιευτούν τα επίσημα αποτελέσματα, να αναρτηθούν στον ιστό, και στα κοινωνικά δίκτυα, οι φωτογραφίες όλων όσων έκαναν ερασιτεχνικό φωτορεπορτάζ και να συγκεντρώσω δηλώσεις των αθλητών και των φιλάθλων μας. Για τον Σύλλογο των Διαχρονικών Αθλητών Θεσσαλονίκης ήταν ακόμη μία επιτυχημένη ΄παρουσία καθώς αυξήσαμε τον αριθμό των αθλητών μας σε ένδεκα και σε συνθήκες πρωτόγνωρου ανταγωνισμού (πολλοί αξιόλογοι αθλητές) κατακτήσαμε και πέντε μετάλλια!!! 

Η σφαιροβόλος στη Ολυμπία

      Εν αναμονή λοιπόν, των σχετικών δημοσιεύσεων, δημοσιεύω ένα σχετικό με τον Κλασικό Αθλητισμό, ποίημα μου που έγραψα τον Ιούνιο του 2012, οργισμένος ακόμη από την αποϊεροποίηση του ιερού χώρου της Ολυμπίας που συνετελέσθη το 2004 στα "Ολυμπιακά Παιχνίδια". Γυναίκες και άνδρες σφαιροβόλοι

Τα μετάλλια επιστράφηκαν

μεταμόρφωσαν τα σώματά τους και τις επιδόσεις τους με τη χρήση φαρμάκων και αμαύρωσαν τον θεσμό με πρωτόγνωρο τρόπο στη μακραίωνη ιστορία του. Η Ρωσίδα Ιρένε Κοζαλένκο πήρε μαζί της το χρυσό μετάλλιο για να αναγκαστεί να το επιστρέψει όταν αποδείχθηκε η φαρμακοδιέγερση της. Το ίδιο έγινε και με άλλους άνδρες και γυναίκες σφαιροβόλους. 

     

Να στήσουμε και μία με τα ονόματα τους

Θα μπορούσαμε να στήσουμε, αναβιώνοντας και αυτόν τον εξαιρετικής έμπνευσης θεσμό των προγόνων μας, μια ή περισσότερες Ζάνες στον ειδικό χώρο όπου βρίσκονται και οι αρχαίες, με τα ονόματά των αθλητών. Το Κίνημα των Παλαιμάχων Αθλητών του Στίβου, καθώς και όλων των αθλημάτων, συντελεί στην αποκάθαρση και αποδίδει μέσα από την ευγενή άμιλλα των αθλητών του, την ιερότητα των χώρων και των Θεσμών του Ελληνικού Αθλητισμού.  

     Παραδίδω στην κρίση σας το ποίημα μου και θα χαρώ, κι ας με λυπήσετε, εάν μου στείλετε την άποψή σας.          

Χειροκρότησε τον Νέρωνα

Αιτήθηκε στους ιερείς και τους Ελλανοδίκες

της γνώσης της απόκρυφης να κάνει χρήση,

τα όρια του χρόνου να περάσει

για να μην βλέπει του Νέρωνα τις νίκες,

σε Ολυμπιακούς που επλήγησαν από την κρίση,

σε έναν θεσμό που είχε πια γεράσει.

Μ’ έναν μηχανισμό περίπλοκο,

βαθιά μες το ιερό το άδειο,

οι Ελλανοδίκες τον έστειλαν στον χρόνο εμπρός,

χρόνια αργότερα, στης Ολυμπίας πάλι το στάδιο.

Στον στίβο βρέθηκε γυμνός

Σε γυναίκες μυώδεις ανάμεσα, που έμοιαζαν με άνδρες,

σφαίρες έριχναν μεταλλικές σαν χάνδρες.

Τη γύμνια του δεν πρόσεξαν, πως άλλως;

αδιάφορες ως ήταν για των ανδρών το κάλλος.

Κάποιοι έπεσαν επάνω του να τον σκεπάσουν,

οι άγρυπνοι φακοί των καμερών την εικόνα του πριν πιάσουν.

Κι’ όπως περνούσε σπρωχνόμενος από την πύλη,

πρόλαβε να δει

(πριν ο ιερός μηχανισμός ανακαλέσει)

χιλιάδες κόσμου να παραληρεί

για μια Ολυμπιονίκη απ’ την Λευκορωσία

(και σκέφθηκε πως η έπαρση του Νέρωνα δεν του ‘χε αρέσει)

που λέρωσε το ιερό, όχι με τη γυναικεία παρουσία,

αλλά με δύναμη που πήρε από ουσία.

Στο στάδιο σαν βρέθηκε ξανά

στον φίλο του που ρώτησε:

«σωστό Χείρωνα θεωρείς

τον Νέρωνα ηνίοχο νικητή στεφανωμένο;»

του απάντησε: «μονάχα χειροκρότησε,

το μέλλον είναι πιότερο μιασμένο».

Γιάννης Μπαχάς

Θεσσαλονίκη, 1/6/2012