Άρθρο για τις ηλικιακές διακρίσεις στον Αθλητισμό

«Βετεράνοι» ενός ακήρυκτου πολέμου

Άρθρο επ’ αφορμή του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Στίβου «Βετεράνων» 2015 στην Κατερίνη

      

      

ΔεκάδεςΈλληνες παλαίμαχοι αθλητές.

Όλοι παραδεχόμαστε πως η Ευρώπη, και κυρίως η Ελλάδα, αντιμετωπίζει οξύ δημογραφικό πρόβλημα. Ο γηγενής πληθυσμός «γερνάει» και το ισοζύγιο των νέων γεννήσεων και των θανάτων γέρνει σαφώς υπέρ των δεύτερων. Κατά αυτόν τον τρόπο, και χωρίς να υπολογίσουμε το «μπόλιασμα» των λαών της Ευρώπης με την αμφιλεγόμενη πολιτογράφηση των μεταναστών από την Ασία και την Αφρική, οι Έλληνες φθίνουν αριθμητικά και το έθνος οδηγείται σε αναπόδραστη σταδιακή συρρίκνωση, αν όχι εξαφάνιση. Και ενώ ο πληθυσμός γερνάει, το συνεχώς συρρικνούμενο τμήμα του, αυτό  που βρίσκεται σε νεώτερη ηλικία και ασχολείται με τον αθλητισμό, διεκδικεί και μεθοδεύει απροκάλυπτα τον εξοβελισμό του υπολοίπου τμήματος που αθλείται, ώστε να το αποκλείσει από τη δραστηριότητα και τα όποια ευεργετήματα του αθλητισμού που προστατεύεται από την Πολιτεία.

Αγώνας παλαίμαχων καλαθοσφαιριστών.

        Με διαπρύσιους υποστηρικτές αυτής της πολιτικής, τους ανενεργούς αθλητικά εκπροσώπους της μέσης ηλικίας που καταλαμβάνουν ισοβίως θέσεις στα διοικητικά όργανα του Αθλητισμού, τις Ομοσπονδίες των αθλημάτων. Αυτοί απεργάζονται κανονισμούς και διατάξεις που στόχο έχουν να αποκλείσουν από τον αγωνιστικό αθλητισμό τους συνομηλίκους τους. Την ίδια ώρα που κανείς δεν διανοείται να θέσει ως όριο άσκησης διοίκησης τα τέσσερα ή τα οκτώ χρόνια (μία ή δύο θητείες) παραμονής σε θέση μέλους Δ.Σ. Ομοσπονδίας και έτσι διοικούν εις το διηνεκές παράγοντες όπως οι γνωστοί «αθάνατοι» της Κολύμβησης, της Καλαθοσφαίρισης, της Αντισφαίρισης και της Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης, αλλά και άλλοι πολλοί. Την ίδια ώρα, θεωρείται ικανός για το ανώτατο Πολιτειακό αξίωμα, ένας ηλικιωμένος πολίτης και ως ευρωβουλευτής ένας ενενηντάρης και αποχωρούν, οικιοθελώς και μόνο, υπέργηροι βουλευτές ενώ ως Γενικοί Γραμματείς Υπουργείων και Δημοσίων Οργανισμών υπηρετούν κάποιοι σε αυτούς και μετά τη σύνταξή τους, προφανώς για να αξιοποιηθεί η εμπειρία τους. Και ενώ, λοιπόν, διοικούν τον δημόσιο (όχι κρατικό) Αθλητισμό οι «συνεργαζόμενοι» με τη νέα γενιά ηλικιωμένοι παράγοντες, οι ίδιοι συμφωνούν με τη συνεχή ώθηση προς τα πίσω των ηλικιακών και προς τα εμπρός των επιδοσιακών κριτηρίων, ώστε να συμμετέχουν στον από το Κράτος επιχορηγούμενο Αθλητισμό μόνο οι νεώτεροι συνέλληνες μας.

        Κατ αυτούς οι πιο μεγάλοι αθλητές θα πρέπει να οδηγούνται στους Χ.Υ.Τ.Α. (Χώροι Υγειονομικής Ταφής Αθλητών). Τέτοιοι είναι, κατά αυτούς, τα παντοειδή πρωταθλήματα «Βετεράνων». Και σε αυτή την περίπτωση όμως ουδεμία μέριμνα δεν λαμβάνει η Πολιτεία για την οικονομική ενίσχυση των διοργανώσεων τους, την προβολή τους, την ηθική και υλική επιβράβευση των συμμετεχόντων σε αυτά.

Αποτελούν δε αυτά τα «πρωταθλήματα» (για κάποιους πάλι) γραφικές εκδηλώσεις χαρακτηριζόμενες από την προβολή των συγκινητικών ιστοριών των πιο ηλικιωμένων αθλητών και ο χαρακτηρισμός κάποιου ως βετεράνου είναι ένα νέο «αστέρι στο πέτο» για να διακρίνονται μέσα σε αυτά τα ιδιότυπα «γκέτο» οι παλαίμαχοι. Και μας το καρφιτσώνουν στην εξαιρετικά παραγωγική ηλικία των 35 ετών!!!

        Σε μια Πολιτεία που θεσπίζει με περισσή σπουδή αντιρατσιστικούς νόμους θωρακίζοντας όσους βάλλονται από τις εναντίον τους διακρίσεις εξαιτίας του φύλου τους, του σεξουαλικού προσανατολισμού τους, της θρησκείας τους και άλλων λόγων, επιτρέπει στο όνομα μιας ψευδοανάπτυξης την περιθωριοποίηση των ενεργών αθλητών των 35 ετών και άνω, χαρακτηρίζοντας τους ως «γέρους», «αγύμναστους» «καφενόβιους» και τόσους άλλους χαρακτηρισμούς που θα παραδεχθούν πως δέχθηκαν οι ομήλικοι συναθλητές μου. Επιτρέπουμε στις Ομοσπονδίες να θεσπίζουν αυθαιρέτως ηλικιακά όρια για τη συμμετοχή σε διοργανώσεις ή, όπου τηρούνται ακόμη τα προσχήματα, να απεργάζονται και να εφαρμόζουν όρια επιδόσεων που είναι πιο πιθανόν να επιτύχουν οι μικρότερες ηλικίες. Όπου υπάρχει μια επίφαση δημοκρατικότητας και ευαισθησίας κατά των διακρίσεων, οι Διοικήσεις θεσπίζουν επαχθή οικονομικά «πρόστιμα» με τα οποία και πλήττουν τους ίδιους που συμβάλλουν στην οικονομική ευρωστία του αθλήματος (πληρώνοντας αδρά για να γυμναστούν τα παιδιά τους). Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η επιβολή «ηλικιακού προστίμου» στην Πετοσφαίριση, όπου οι αθλητές άνω των 35 ετών υποχρεώνονται να πληρώσουν 50 ευρώ κάθε έτος!!! Εδώ, θα μπορούσε να αντιτάξει κανείς πως ένα πιο αναπτυξιακό κριτήριο θα ήταν ίσως, η επιβολή δασμού σε όσους έχουν για παράδειγμα ύψος μικρότερο από 1.80 μ. Έτσι όμως όπως ισχύει σήμερα υποκρύπτει μια ταξική διάκριση καθώς προσπερνάει τον σκόπελο μόνο ο έχων την οικονομική δυνατότητα να πληρώσει τον δασμό.

       

Δεν έκρυβαν τη χαρά τους οι αθλητές του Δία Αθηνών.

Οι αθλητές άνω των 35 ετών που επιθυμούν να αγωνιστούν έρχονται συνεχώς αντιμέτωποι με τον χλευασμό, την ειρωνεία, πολλές φορές και με την ευθεία προσβολή. Στην θέση του γέρου της διαφήμισης παγωτού που λέει «να φύγετε, να πάτε αλλού» βρίσκεται στον αθλητισμό ο νεαρός αθλητής του οποίου προφανώς πλήττεται η αισθητική από τις χαμηλές επιδόσεις ή την επίδραση της ηλικίας στην εικόνα της νιότης και του σφρίγους που οι διοργανωτές θέλουν να δίνουν οι αγώνες.

        Σήμερα που η φαρμακοδιέγερση, η βία στους αθλητικούς χώρους, η εμπορευματοποίηση, η διαφθορά, και η διαπλοκή εκκολάπτονται μέσα στο σύστημα και εξαιτίας αυτού, του επαγγελματικού και του υψηλού αθλητισμού, οι διοργανώσεις των «βετεράνων» καθώς εξουδετερώνουν την ψυχαναγκαστική καταδίωξη της διάκρισης με τη θέσπιση κατηγοριών ανά πενταετία (άρα μετάλλιο σχεδόν για όλους), έχει ως αποτέλεσμα τον εξοβελισμό του ντοπαρίσματος, του χρηματισμού της διαιτησίας και της εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου βίας.

        Θα αναφερθώ σε ένα πρόσφατο φαινόμενο, το οποίο αναδεικνύει τις ροές του «μεταναστευτικού ρεύματος» του παροπλισμένου αθλητικού δυναμικού της χώρας. Στο πρόσφατο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Παλαιμάχων Στίβου που έγινε στην Κατερίνη 13 και 14 Ιουνίου σημειώθηκε μια εντυπωσιακή έκρηξη συμμετοχών και μια συνακόλουθη εκτίναξη σε δυσθεώρητα ύψη των επιδόσεων που σημειώθηκαν. Οι αθλητές του Στίβου, μέλη κάποτε της ανάλγητης οικογένειας του Σ.Ε.Γ.Α.Σ., ένοιωσαν την απαξίωση του επίσημου φορέα του κλασικού αθλητισμού που κατήργησε ακόμη και τον όρο της ελεύθερης συμμετοχής δύο αθλητών εκτός ορίων στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα και με μια σειρά αναχρονιστικές διατάξεις οδηγεί κάθε χρόνο στο κλείσιμο δεκάδων σωματείων καθώς (σύμφωνα με το καταστατικό της) δεν έχουν δικαίωμα ψήφου!!! Οι ηλικιωμένοι αθλητές ακόμη και με αξιόλογες επιδόσεις αντιμετωπίζουν την απαξίωση στον σύλλογο τους από διοίκηση και προπονητές. Επίσης, το «φαινόμενο της πεταλούδας» εμφανίστηκε στο χώρο καθώς οι λίγοι που μέχρι σήμερα στήριζαν τις διοργανώσεις του παλαιμαχικού Κινήματος και πρόβαλλαν τη δράση τους στα μέσα ενημέρωσης και κυρίως στα κοινωνικά δίκτυα, προκάλεσαν το ενδιαφέρον των καλύτερων αθλητών που ήρθαν να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους και να ανεβάσουν (κυριολεκτικά)  τον πήχη και πάλι όπου έπρεπε να είναι.

Πολλές οι συμμετοχές φέτος.

        Οι 96 δρομείς που αγωνίστηκαν στο δρόμο των 5000 μέτρων του Πανελληνίου Πρωταθλήματος σκέφθηκαν πως είναι προτιμότερο να τρέξουν σε ταρτάν και να διεκδικήσουν έναν  άϋλο τίτλο (αλλά με ιστορική ισχύ για τους μανιακούς της καταγραφής) αντί να χρησιμοποιηθούν ως κινούμενη διαφήμιση για εταιρίες κινητής τηλεφωνίας σε λαϊκούς δήθεν δρόμους σε άσφαλτο με μεγαλόσχημα ονόματα. Σε αυτές τις βαθειά υποκριτικές εκδηλώσεις όπου οι διοργανωτές δεν περιμένουν να καταγράψουν τις επιδόσεις όσων τερματίσουν μετά από κάποιο αυθαίρετο και πάλι χρονικό όριο. Που έχουν, τέλος, παράβολο συμμετοχής ή υποχρεωτική διαφήμιση.

        Ο αθλητής που υπερβαίνει κάποιο ηλικιακό όριο δεν είναι «βετεράνος», «παλαίμαχος», «διαχρονικός» ή ότι άλλο. Είναι ισότιμος και ισάξιος με κάθε άλλον χωρίς κανέναν επιθετικό προσδιορισμό. Όταν αγωνίζεται κατατάσσεται αναλόγως με την επίδοσή του, στη θέση που του αναλογεί. Κανείς, φυσικό πρόσωπο ή συλλογικότητα, δεν έχει δικαίωμα να χαράζει όρια και να δημιουργεί «στρατόπεδα συγκέντρωσης» με βάση την ηλικία, την επίδοση ή την εμφάνιση. Όταν επιχαίρουν οι διεθνείς θεσμοί πως ο Όσκαρ Πιστόριους αγωνίζεται, όντας άτομο με ειδικές ικανότητες, στους «κανονικούς» Ολυμπιακούς Αγώνες, δεν μπορεί να αποκλείεται ή να οδηγείται στην αυτοαπομόνωση προπηλακιζόμενος και λοιδωρούμενος ο ηλικιωμένος από τις επίσημες διοργανώσεις του Σ.Ε.Γ.Α.Σ.

       

Στιμιότυπα από το Κίνημα.

    Είμαστε, ίσως όμως, κυριολεκτικά "βετεράνοι πολεμιστές", όπως άλλωστε σημαίνει και η λέξη, ενός ακήρυκτου πολέμου που μαίνεται χρόνια τώρα στον αθλητισμό αυτής της χώρας. Που δεν διστάζει να ελληνοποιεί ξένους για να καμαρώσει ολυμπιακά μετάλλια, δεν συνετίζει και δεν συνετίζεται από τα δηλητήρια που τρέχουν στις φλέβες των πρωταθλητών της, δεν κρύβεται από ντροπή όταν οι νέοι της ξυλοκοπούν αλλήλους στο όνομα ανώνυμων εταιριών, δεν αναγουλιάζει όταν συνακροάται χυδαίους διαλόγους διαιτητών και μετόχων αυτών των εταιριών.

        Αντιθέτως, οι, συνομήλικοι των βετεράνων, μισθοφόροι «αξιωματικοί» Πρόεδροι των Ομοσπονδιών, στρέφουν τα όπλα τους (τους κανονισμούς, τις προκηρύξεις, τη χλεύη και την απαξίωση εναντίον του Έλληνα αθλητή μιας κάποιας ηλικίας και επίδοσης. Εναντίον αυτών και αυτής της νοοτροπίας, πολεμούμε χρόνια. Ναι, σε αυτόν τον πόλεμο είμαστε πλέον βετεράνοι και «νοσοκομείο» της ψυχής και του σώματος μας είναι οι αγώνες μας, «μετάλλια» στη στολή μας αυτά που αυτοαπονέμουμε, χωρίς «σύνταξη», παρά τις κρατήσεις συναισθημάτων που μας έκανε τόσα χρόνια ο Ελληνικός Αθλητισμός. Ναι, σε αυτόν τον πόλεμο είμαστε βετεράνοι και ακόμη μαχόμαστε, σίγουροι πως θα τον κερδίσουμε και υποσχόμενοι πως δεν θα τους αφήσουμε να τον χάσουν και αυτόν.

        Ο Θεός Αγών του αρχαίου κόσμου είχε φτερά, ο βαρύς χειμώνας του Ελληνικού Αθλητισμού τον οδήγησε στην αποδημία. Σήμερα ζει και πετάει πάνω από τη «χώρα του Αειμαχικού Κινήματος» και το ζεστό (όπως οι καρδιές μας)  κλίμα της.

Ιωάννης Μπαχάς

       Το παρακάτω κείμενο γράφηκε επ’ αφορμή του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Στίβου Βετεράνων για το 2015 που έγινε στην Κατερίνη. Με αυτό συμμετέχω στον 3^ο Διαγωνισμό Ελεύθερης Γραφής τον οποίο διοργάνωσε η ιστοσελίδα ποικίλης ύλης «Τα Κοαλάκια» και σας καλώ, εάν σας αρέσει να το ψηφίσετε στην ψηφοφορία που διοργανώνει ο ιστότοπος. Σας  ευχαριστώ.

       

                                          

Εκτελούνται βολές

Εκτελούνται βολές

….στον Κορινό

Προτίμησε τη διαιτησία

     1.     Συμμετείχε, ίσα-ίσα για να μας στεναχωρήσει που δεν ήρθε στην Κατερίνη, ο Παναγιώτης Στεφανίδης στο Τουρνουά Beach Handball στον Κορινό. Ο αθλητής μας επέλεξε να διαιτητεύσει στον γειτονικό Κορινό προσθέτοντας λίγο περισσότερο χώμα στο λόφο ώστε να αναρριχηθούν ευκολότερα στην Ευρώπη τα μέλη της Επιτροπής της Ο.Χ.Ε. Με σημαντικές επιδόσεις στη Δισκοβολία και τη Σφαιροβολία στην πρόσφατη Ημερίδα του Σ.Ε.Β.Α.Σ.Θ.  ο Στεφανίδης είχε μάλλον εξασφαλισμένο το μετάλλιο στην κατηγορία του στο Πανελλήνιο. Ελπίζουμε να τον δούμε στην Αλεξανδρούπολη τον Αύγουστο. 

…στην Κατερίνη

    

Και τρακτέρ επιστρατεύτηκαν

      2. Η Διοίκηση του Σταδίου της Κατερίνης διατηρεί γενικώς σε καλή κατάσταση το γήπεδο (και λόγω της διοργάνωσης Κ-19 της UEFA τον Ιούλιο), εντούτοις, εγκατέλειψε τον χώρο των ρίψεων και τη βαλβίδα της Δισκοβολίας. Έτσι, οι διοργανωτές του Πανελληνίου Παλαιμάχων επιστράτευσαν τρακτέρ και στρώματα γυμναστικής για να την συμμαζέψουν κάπως.

Έβδομος και καταιδρωμένος

.                        3. Χαμηλές επιδόσεις και θέσεις για τους αθλητές μας στη Δισκοβολία όπου δώσαμε τα ρέστα μας με τη συμμετοχή οκτώ ριπτών. Εκτός από τον εμφανή λόγο για τις χαμηλές επιδόσεις (απροπόνητοι γαρ) μας επηρέασε και η εκτίναξη στα ύψη του ανταγωνισμού καθώς κάθε ηλικιακή κατηγορία είχε τουλάχιστον 7-8 συμμετοχές. Έτσι ο Γιάννης Μπαχάς, που πέρσι πήρε «αβρόχοις ποσί» (αφού αγωνίστηκε μόνος του) το χρυσό μετάλλιο στη δισκοβολία με επίδοση 25 μέτρα, φέτος βγήκε έβδομος και καταϊδρωμένος (από την αφόρητη ζέστη).

               

Ο "χρυσοθήρας" μας

   4.  Από την άλλη, ο ικανότατος «χρηματιστής των μεταλλίων» Γιώργος Γεωργούδης, πέτυχε και πάλι διάνα με τη συμμετοχή του στη Σφυροβολία όπου κατέκτησε την τρίτη θέση και το χάλκινο μετάλλιο. Ο αθλητής μας Σαββίδης από τις Σέρρες, με επίδοση μέσα στις 50 καλύτερες όλων των εποχών (την οποία κατέγραψε σε Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Παλαιμάχων!!!) δεν κατέβηκε τελικώς στους αγώνες και μας στέρησε από την περηφάνια ενός ακόμη αδιαμφισβήτητου χρυσού. Παρά την απαξίωση που δέχθηκε ο Σύλλογος μας «Ελλάνιος Ζευς» Καλαμαριάς, διαπιστώσαμε πως ο Σ.Ε.Γ.Α.Σ. δεν απαξίωσε να καταγράψει ένα ρεκόρ που σημειώθηκε σε αγώνες Παλαιμάχων.

Διατροφή με πρωτείνες

                    5. Η πολύ καλή «προθέρμανση» του Παντελή Παρουσινά που ενισχύθηκε με την κατανάλωση ζωϊκής πρωτεϊνης πριν το αγώνισμα της Σφαιροβολίας, τον οδήγησε στο πρώτο του μετάλλιο (τρίτο) της μέχρι σήμερα καριέρας του. Στη δεύτερη συμμετοχή του σε Πανελλήνιο αποζημιώθηκε για την επιμονή του. Μάλιστα, φρόντισε ώστε μέσω Skype  να ενημερώσει και τα πεθερικά του στη μακρινή Ρωσία.

               6. Πολλούς πόντους χαμηλότερα από τη Βαλκανιάδα της Λάρισας αλλά πάλι με μετάλλιο ο «λύκος της Wall Street» Γιώργος Γεωργούδης στο Άλμα επί Κοντώ. Όπως και να  έχει πάντα αισθανόμαστε δέος μπροστά στον «άθλο» του άλτη που περνάει τον πήχη με το κοντάρι, έστω και αν πρόκειται για το 1.70 μ. που έδωσε το αργυρό μετάλλιο στον Πρόεδρο μας. Ο ίδιος στα πλαίσια της απάντησης του στους επικριτές της ομάδας μας δημοσίευσε αρκετές φωτογραφίες από την πολυετή διαδρομή του στο Στίβο και το αγώνισμα. Πιστεύουμε πως κανείς δεν έχει δικαίωμα να μας ζητάει "πιστοποιητικό βετερανοσύνης" και ο Πρόεδρος μας μπορεί κάλλιστα να τους αγνοήσει. 

                  

Με την πρωταθλήτρια από τη Δράμα

   7.  Ο 5^ος παγκόσμιος πρωταθλητής του Μαραθωνίου στη Σεούλ, ο πλωτάρχης ε.α. Τάσος Ψαθάς διάλεξε διστακτικά και διερευνητικά το αγώνισμα ταχύτητας των 100 μέτρων, με ισχνή επίδοση. Το αγώνισμα αν και ταιριαστό για τον Αντώνη Γρέγο λόγω της σωματοδομής του και της μη άψογης φυσικής του κατάστασης δεν ήταν το ίδιο και για τον Ψαθά. Τώρα που έμαθε θα κάνει καλύτερες επιλογές. Ο Ψαθάς με τα «πολλά μποφώρ» (όπως λέει και κάποια φίλαθλος μας), δεν έπαψε να μας παροτρύνει να «οργανωθούμε». Τον ευχαριστούμε για τη συμβολή του και τις έστω και όψιμες προτάσεις του και τον περιμένουμε και στο μέλλον. 

Πήγαν και άλλοι βουλευτές;

                        8. Ενθουσιάστηκε με τη συμμετοχή ενός εκπροσώπου του Ελληνικού Κοινοβουλίου στη διοργάνωση, ο Πρόεδρος του Ο.Ε.Β.Α.Σ. και συζήτησε μαζί του με θέρμη για το όραμά του για το Κίνημα. Ο Αντώνης Γρέγος ήταν και ο χορηγός της για πρώτη φορά ενιαίας εμφάνισης μας και τον ευχαριστούμε για την τιμή και τη βοήθεια.

                

Απογοήτευση από τη φόρμα

9. Δεν περίσσεψαν διπλώματα για όλους τους συμμετέχοντες καθώς οι διοργανωτές προέβλεψαν δίπλωμα και μετάλλιο μόνο για τους τρεις πρώτους. Το θεωρούμε αδικαιολόγητο καθώς η μόνη ανάμνηση κάποιου, που δεν διακρίθηκε,  από τη διοργάνωση έμειναν οι φωτογραφίες (αν έβγαλε). Πολλοί ήταν και όσοι αντέδρασαν όταν διαπίστωσαν ότι η φόρμα που παρήγγειλλαν ήταν μέτριας ποιότητας τελείως αντίθετη από την τιμή της (30 ευρώ).  Μην κάψετε τον ζήλο των παλαιμάχων με την υπερεκμετάλλευση τους, όπως κάνει η Κ.Ο.Ε. και άλλες Ομοσπονδίες.

                       

Κάτω από τον Όλυμπο

10.  Κάτω από τον Όλυμπο έτρεξε ο «Έλληνας Θεός» (όπως τον αποκαλούν κάποιοι) ο γυμναστής Γιάννης Γεωργόπουλος,  η γειτνίαση όμως με το «σπίτι» του δεν τον βοήθησε ώστε να ανταγωνιστεί τους πολύ καλούς αθλητές που πήραν μέρος στα 1500 και 5000 μέτρα. Αν και με καλή φυσική κατάσταση όλοι οι δρόμοι είχαν υψηλό ανταγωνισμό και ο Γιάννης δεν μπόρεσε να διακριθεί. Περιμένουμε ρεπορτάζ από την περιήγηση του στην Ίμβρο.

Η άτυχη πρωταθλήτρια

                           11. Αποκτήσαμε σύνδεση με το Σ.Ε.Β.Α.Σ.Θ. και έναν από τους 49 αθλητές του πρωταθλητή συμπολίτη μας. Γνωρίσαμε τη γυμνάστρια Κρυσταλλία Αθανασοπούλου που υπήρξε άτυχη καθώς τραυματίστηκε στο Άλμα σε Μήκος και δεν αγωνίστηκε. Μας δελεάζει η προοπτική να έλξουμε αθλήτριες αφού μετά την μεταγραφή της πρωταθλήτριας μας Τζένης Παπαθεοδώρου και την αποχώρηση της Άννα Ρίτα Νταλ Γκαλ, η ομάδα μας στερείται αθλητριών.

Κυριακού και Γκάρης

                           12. Δεν έκρυβε τον ενθουσιασμό του για την επίδοση του και τις πρωτιές του στους δρόμους ο δάσκαλος Σάκης Κυριακού που εμφανίστηκε πανέτοιμος και κατέπληξε.  Είναι αναμφισβήτητα ο κορυφαίος της κατηγορίας του στα αγωνίσματα που παίρνει μέρος. Ο τωρινός του σύλλογος, ο «Απόλλωνας» Καλαμαριάς  (ήταν αθλητής του Ελλανίου Διός) γνωρίζει τις επιδόσεις του  στους Παλαιμάχους, και εάν ναι , πως τον τιμάει;

Τελευταίος και ασθμαίνων

                       13. Ανάμεσα στην τελευταία (στα 400 μέτρα) και στην προτελευταία θέση (στα 200) κυμάνθηκε η θέση του Γιάννη Μπαχά. Η θέση του ήταν ανάλογη του βάρους του καθώς πέρασε μόλις τον βαρύτερο συναθλητή του στα 200, ο οποίος και εγκατέλειψε. Όπως όμως πάντα όλοι οι αθλητές μας τερμάτισε τις κούρσες του.

                      

Έχουμε και εμεις πρωταθλητή

          14. Η έπαρση και η αλαζονεία παρείσφρησε και στο Κίνημα των Παλαιμάχων και κάποιοι φαίνεται πως προτιμούν να αγωνίζονται μόνοι τους, όπως μέχρι σήμερα, και ζητούν «πιστοποιητικά βετερανοσύνης» (αν κάποιος είχε επιδόσεις και ως νέος αθλητής). Κάποιοι άλλοι μας παροτρύνουν «να φύγουμε, να πάμε αλλού», σε παιδότοπους και παιδικές χαρές. Η νοοτροπία αυτή που κατάντησε τον Σ.Ε.Γ.Α.Σ. «ντεκόρ για γουέστερν» (με κτήρια προσόψεις) και είναι αυτή που έφερε ως «πρόσφυγες» όλους αυτούς τους, αξιόλογους και μη, αθλητές στις διοργανώσεις των βετεράνων, η ίδια αυτή νοοτροπία είναι ικανή να αφυδατώσει και να εξανεμίσει τα κέρδη που συσσώρευσε η άοκνη προσπάθεια της Ομοσπονδίας και των ίδιων των Παλαιμάχων, έως σήμερα. Δεν θυμάμαι τον Πρωταθλητή  Λάμπρο Παπακώστα να απαξιώνει την επίδοση μου στο άλμα σε ύψος το 2014 ή την Άννα Βερούλη να αποθαρρύνει τους ακοντιστές που δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τον σύζυγό της. Κάθε άλλο!!! 
         

Οι αθλητές του "Δία" Αθηνών

      Από πού λοιπόν, αντλείς «συναθλητή» αυτή την έπαρση; Ας μην καταντήσουμε τις διοργανώσεις των βετεράνων ένα «μαγγανοπήγαδο» όπου από χρονιά σε χρονιά θα διώχνουμε όσους με κόπο προσελκύουμε. Εξάλλου, «ο Έλληνας είναι ένα παιδί που παίζει αιώνια» και δεν βλέπω κανένα κακό στην παιδική χαρά, όπου θέλεις να μας στείλεις.

Δεν γράφω άλλο, έριξα τις βολές μου και ας μην πέρασα στους οκτώ (έτσι και αλλιώς είμαστε συνήθως 3-4).

Γιάννης Μπαχάς

Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Παλαιμάχων Στίβου 2015

Οι Άλτες  και οι Δρομείς μας

 

      Το πρωτάθλημα ήταν αφιερωμένο στον Στέλιο Αγγλούπα, παλαιό πρωταθλητή της Δισκοβολίας, που πρόσφατα απεβίωσε. Στη μνήμη του αθλοθετήθηκε κύπελλο. Και εμείς με τη σειρά μας αφιερώνουμε την προσπάθεια που καταβάλλαμε καθώς και τις μικρές επιτυχίες μας σε αυτόν τον μεγάλο αθλητή.

Ο Άλτης μας.

«Πήδηξε και το ‘πιασε»

Άλμα επί Κοντώ.

Κατηγορία 50-54 ετών.

"Χρυσοθήρας" ο Γεωργούδης

    1.     Γιώργος Γεωργούδης: Το 2010 κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στη Βαλκανιάδα που έγινε στη Λάρισα με επίδοση 2.30 μ. Πέντε χρόνια μετά ο Πρόεδρος μας πέρασε μόλις το 1.70 μ. «έριξε» όμως με το κοντάρι του το χρυσό μετάλλιο της κατηγορίας του, αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά πως εκτός από το ότι παραμένει ακόμη ικανός δεκαθλητής, και ότι η διαίσθηση του «χρυσοθήρα» δεν τον εγκατάλειψε. Με δύο μετάλλια επέστρεψε στη Ρόδο ο ιδρυτής του Σωματείου μας.  Δήλωσε δε πως: «Προσωπικά μπήκα στο επί κοντώ με σκοπό να ξαναδοκιμάσω το αγώνισμα μετά από τέσσερα χρόνια επίσημα. Αντιμετώπισα πολλά προβλήματα με την φορά μου (δεν έβρισκα τα σωστά βήματα) αλλά και το ότι πέρασα το αρχικό ύψος είναι κάτι σημαντικό. Στην συνέχεια ο πήχης τοποθετήθηκε στα 2 μέτρα όπου είχα ένα καλούτσικο άλμα αλλά δεν πέρασα».

Οι Δρομείς μας.

«Πλατύναμε τη βάση… αλλά και κάποιες κορυφές ήταν δικές μας»

        

Για να μην μας ξεγελάσουν

     Όπως δήλωσε και ο ρίπτης μας Δημήτρης Σαλονικιός «φέτος πλατύναμε τη βάση». Όμως, αν και αυτό είναι αδιαμφισβήτητη αλήθεια (καθώς με 12 αθλητές μεγαλώσαμε τη βάση των συμμετοχών όπου πάνω της πατώντας  διακρίθηκαν οι πρωταθλητές), εντούτοις κατακτήσαμε και κάποιες κορυφές, αυτές των δρόμων των 800 και 1500 μέτρων . Από το ψηλότερο σημείο ο Σάκης Κυριακού ατένισε τους ανταγωνιστές του. Η διάκριση του δρομέα μας, αλλά και τα έξι συνολικά μετάλλια μας, είναι η καταλληλότερη απάντηση στην προτροπή ενός αλαζόνα «συναθλητή» μας που μας υπέδειξε να διασκεδάσουμε στην παρακείμενη παιδική χαρά και όχι στον στίβο. Ο εν λόγω ρίπτης παραβλέπει ότι στα περισσότερα αγωνίσματα στα προηγούμενα πρωταθλήματα οι συμμετοχές ήταν μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού (στην καλύτερη περίπτωση). Η φετινή αύξηση των συμμετοχών και η βελτίωση των επιδόσεων ελπίζουμε πως θα συνεχιστεί και στο μέλλον. Οι απαξιωτικές δηλώσεις, η αλαζονεία, το θράσος και η αγένεια κάποιων δεν προσελκύουν νέους αθλητές, αλλά το αντίθετο. Οι οκτώ αθλητές της «βάσης» μας τώρα:

Δρόμος 100 μέτρων.

Κατηγορία 45-59 ετών.

Ο Αντώνης Γρέγος με τον Πρόεδρο του Ο.Ε.Β.Α.Σ.

1.     Αντώνης Γρέγος: Αν και ο Πρόεδρος της Ο.Ε.Β.Α.Σ.  κύριος Στεφανίδης του απένειμε αναμνηστικό μετάλλιο και δίπλωμα , για την τιμή που έκανε στο Κίνημα με τη συμμετοχή του ως μέλους του Ελληνικού Κοινοβουλίου, εντούτοις η επίδοσή του στο αγώνισμα ήταν μακριά από τα μετάλλια και με χρόνο 18’’5 κατετάγει 5^ος. Ο Αντώνης Γρέγος σε καλή φυσική κατάσταση αλλά χωρίς την προετοιμασία που απαιτεί το

Με την πρωταθλήτρια Σοπιλίδου και την Έφορο μας

αγώνισμα της ταχύτητας των 100 μέτρων, διακρίθηκε για την απλότητα, τη σεμνότητα και την ευχάριστη και φιλική διάθεσή του. Δήλωσε στο ιστολόγιο μας: «Ο Αθλητισμός βασισμένος στα σωστά πρότυπα, όπως εκείνα των αρχαίων προγόνων μας, είναι Παιδεία, είναι δείγμα Πολιτισμού, είναι Υγεία, είναι Συντροφικότητα, είναι Τρόπος ζωής, είναι Αγώνας με δυσκολίες, διάρκεια και εμπόδια, όπως ακριβώς ο βίος που διάγουμε, Δεν είναι απαραίτητα τα ρεκόρ, ούτε η ηλικία. Η συμμετοχή  είναι νίκη και η αναγνώριση έρχεται πρώτα από τον ίδιο τον εαυτό μας». 

Κατηγορία 60-64 ετών.

2.     Αναστάσιος Ψαθάς: Ο 5^ος παγκόσμιος πρωταθλητής του Μαραθωνίου (το 1988 στη Σεούλ), δεν διάλεξε το σωστό αγώνισμα και αντί για κάποιον δρόμο αντοχής (1500 ή 5000 μέτρα) προτίμησε τα 100 μέτρα όπου ακόμη και στην κατηγορία του (60-64 ετών) υπήρξαν πολλοί και αξιολογότατοι δρομείς. Τερμάτισε 5^ος με χρόνο 21’’00. Ο Ψαθάς τίμησε και εμπλούτισε τη διοργάνωση και πιστεύουμε πως θα συνεχίσει και στο μέλλον.

Δρόμος 200 μέτρων.

Κατηγορία 40-44 ετών.

3.     Ζαχαριάδης: Ο μυστηριώδης συναθλητής μας τερμάτισε 5^ος στην  κατηγορία με χρόνο 33’’.

Κατηγορία 45-49 ετών.

4.     Γιάννης Μπαχάς: Στο αγώνισμα των 200 μέτρων κατίσχυσε μόλις ενός αντιπάλου του και τερμάτισε 6^ος με 38’’7. Στο αγώνισμα του Δρόμου των 400 μέτρων έτρεξε το δεύτερο 400άρι της «καριέρας» του (το πρώτο στις Πανελλήνιες εξετάσεις για τα Τ.ΕΦ.Α.Α το 1985!!!) και με χρόνο 93’’1 τερμάτισε 6^ος. Τι καλύτερο περίμενε άραγε!!!

Δρόμος 400 μέτρων.

Κατηγορία 35-39 ετών.

Πολλές οι συμμετοχές σε όλους τους δρόμους

      5.     Δημήτρης Παπαδόπουλος: Ο γυμναστής μας έτρεξε τα 400 μέτρα σε 67’’00 και τερμάτισε 5^ος σε μια πολύ ανταγωνιστική κατηγορία. Μας δήλωσε: «Το Σάββατο στους αγώνες πραγματοποίησα μια πολύ καλή εμφάνιση στο 400άρι με χρόνο 67 δευτερόλεπτα. Στην κούρσα μου ξεκίνησα γρήγορα για εμένα, αλλά μετά το πρώτο 100άρι με τράβηξαν οι κοιλιακοί μου, οπότε μετά κράτησα ρυθμό και με ενδιέφερε να τερματίσω την κούρσα σε όσο καλύτερο χρόνο μπορούσα. Προπόνηση ομολογώ δεν είχα κάνει για τα 400 όσο θα ήθελα, γιατί αυτήν την στιγμή με ενδιαφέρουν τα 10.000 μέτρα, αλλά ο χρόνος είναι αρκετά ικανοποιητικός. Το επίπεδο ήταν πολύ υψηλό και πραγματικά δεν περίμενα τόσο πολύ και γρήγορο ανταγωνισμό. Αυτός είναι και ο λόγος που κατέβηκα χωρίς καρφιά. Διαψεύστηκα και την επόμενη φορά θα είμαι ποιο καλά προετοιμασμένος προπονητικά και με  τεχνικά ρούχα και παπούτσια που θα με βοηθήσουν να τρέξω πιο γρήγορα» .

Στην κατηγορία 45-49 αγωνίστηκε και ο Γιάννης Μπαχάς.

Δρόμος 800 μέτρων.

Κατηγορία 35-39 ετών.

6.     Ε. Κέλλης: Ο νεαρός συναθλητής μας έτρεξε την κούρσα σε 2’34’’5 και τερμάτισε 5^ος.

Κατηγορία 45-49 ετών.

Θανάσης Κυριακού και Χρήστος Γκάρης

    7.     Θανάσης Κυριακού: «Ο Φτερωτός Δάσκαλος». Πανέτοιμος στον τομέα της φυσικής κατάστασης, με σωστή στρατηγική και με υψηλό αγωνιστικό φρόνημα ο κορυφαίος δρομέας μας σάρωσε τους αντιπάλους του και στα δύο αγωνίσματα που πήρε μέρος. Στο πολύ δύσκολο αγώνισμα των 800 μέτρων το Σάββατο τερμάτισε 1^ος με χρόνο ρεκόρ 2’30’’1. Την Κυριακή στο αγώνισμα των 1500 μέτρων έχασε στο νήμα την πρώτη θέση και με χρόνο 5’05’’9 πήρε το αργυρό μετάλλιο. Σε δήλωσή του που ανάρτησε στα κοινωνικά δίκτυα (χωρίς να μας δώσει την αποκλειστικότητα), είπε: «Το Σαββατοκύριακο έγινε το Πανελλήνιο Στίβου Βετεράνων. Σπάνια γράφω ή δημοσιεύω κάτι. Ο λόγος που το κάνω σήμερα είναι γιατί θέλω να εκφράσω μια σκέψη μου. Τρέχω 3 και κάτι χρόνια. Γνώρισα πολλούς δρομείς από 35- έως 65+ ετών. Από όλα τα μέρη της Ελλάδας. Άλλοι τρέχουν σε στάδια, άλλοι σε λαϊκούς αγώνες, άλλοι σε βουνά, τρέχουν μόνοι τους ή σε Συλλόγους Δρομέων Υγείας. Όλοι αυτοί αποτελούν ανεκτίμητη αθλητική αξία. Είναι ένα από τα λίγα κομμάτια πραγματικού Αθλητισμού που υπάρχουν. Άλλοι είναι γρήγοροι, ανθεκτικοί, άλλοι όχι. Δεν έχει σημασία η επίδοση. Σημασία έχει ότι προσπαθούν να κάνουν αθλητική ζωή, με προπόνηση, με διατροφή, με ισορροπημένη καθημερινότητα. Κάνουν μια ωραία και ανταγωνίζονται τον εαυτό τους και….. καταρρίπτουν τον μύθο που λέει πως αν είσαι 40 ή 50 και βάλε ετών δεν μπορείς.

Μεγάλος ο ανταγωνισμός

     Ε, όχι μπορούν , μπορούν και γουστάρουν να τρέχουν δεξιά και αριστερά, να βρίσκουν φίλους και συναθλητές , να αλληλοβοηθιούνται και να νοιώθουν έστω και για κάποια ώρα «παιδιά»!!! Ακόμα και όταν τραυματίζονται, και πολλές φορές σοβαρά, λόγω ηλικίας, δεν τα παρατάνε, αλλά ξαναπροσπαθούν με περισσότερο πείσμα. Κερδίζουν κάτι από αυτό; Στον κόσμο που τα μετράνε όλα με υλικά αποκτήματα, η απάντηση είναι όχι!!! Η καλύτερη υγεία, η διάθεση για ζωντανότερες στιγμές, ακόμη και το να πετύχεις ένα καλύτερο ατομικό στόχο στα ατελείωτα αθλητικά σκαλοπάτια (και δεν εννοώ πάντα κάτι ακραίο, π.χ. το να τρέξει κάποιος αντί για 5 χιλιόμετρα τη μέρα, να τρέξει έξι, λίγο είναι;). Ο αγνός Αθλητισμός είναι Αρμονία.

    Αν και έχω να πω πάρα πολλά για αυτό το θέμα θα το κλείσω εδώ. Λοιπόν σε όλους αυτούς αφιερώνω τις προσπάθειες μου.  Ευχαριστώ και τον φίλο μου στην φωτογραφία στο αριστερό μου χέρι) καθώς πριν 3 μήνες άρχισα να τρέχω μαζί του και οργανώθηκαν και εξελίχθηκαν οι δυνατότητες μου. Ελπίζω να τρέχουμε άλλα 13 τουλάχιστον χρόνια ακόμα όλοι μας!!!»

Δρόμος 1500 μέτρων.

Κατηγορία 50-54 ετών.

Ο Γιάννης Γεωργόπουλος

    8.     Γιάννης Γεωργόπουλος: Ακόμη ένας γυμναστής, νέος για την ομάδα μας των Παλαιμάχων, προστέθηκε μόλις την τελευταία στιγμή και καθώς γυμνάζεται καθημερινώς, πήρε την 6^η θέση με επίδοση 7’12’’7.

Δρόμος 5000 μέτρων.

Κατηγορία 5—54 ετών.

  Στο αγώνισμα κατήλθαν 96 αθλητές(!!!) όλων των κατηγοριών ενώ και σε αυτό σημειώθηκαν νέα ρεκόρ καθώς και σε όλα τα δρομικά αγωνίσματα. Ο Γιάννης Γεωργόπουλος πήρε την 7^η θέση με χρόνο 28’38’’5.